Todos los os pasáis por aquí ya sabéis lo que es la celiaquía y si no en internet hay muchísima información. Hoy celebramos nuestro día, que más que celebrar es una manera de aprovechar para recordar que estamos aquí y que necesitamos ayuda en muchas cosas, que la vida no es fácil siendo celíaco.
Os voy a contar algunas de las cosas de las que estoy harta a día de hoy por ser celiaca, y algunas se pueden solucionar con un poco de ganas por parte de médicos, restaurantes, empresas, amigos y familiares.
Estoy harta de:
- Que los médicos muchas veces no se enteren de lo que nos pasa, que alguien con carrera sea capaz de preguntar mientras está recetando un medicamento: “¿Tu maíz puedes comer? Entre otras miles de tonterías como: yo este tema no lo controlo.
- Que la gente nos diga, menos mal que en el Mercadona tenéis de todo a precios razonables. (Mentira, no tenemos de todo ni varias marcas dónde elegir, y tenemos que pasarnos el día mirando etiquetas por qué nos cambian cosas, etc. Ah! Y no todo lo que venden en el Mercadona es sin gluten).
- Que cuando vamos a comprar nuestros productos específicos sin gluten como harina por ejemplo, parezca que estemos en el mercado de productos exóticos dónde todo está a precio de caviar.
- Que cuando vamos a casa de alguien a comer nos miren con pena, o que a veces nos digan es que no comes nada y otras pasen de nosotros y nadie se preocupe de si tenemos que llevar la comida encima para poder comer tranquilos.
- Que salir a comer fuera sea un rollo patatero cada vez más. Que no podamos casi nunca sentarnos en un restaurante con total naturalidad y hablar de cosas que no sean la comida, que el pan está helado, que no nos contaminen o que nos has quitado bocadillos (como ya os contaré que ha pasado en el VIENA).
No todo es negativo, también quiero dar las gracias a las personas que nos hacen fácil algunas cosas, que también las hay. Pero llevo muchos días sintiendo que el entorno no nos ayuda para que nos podamos sentir “normales” y necesitaba contarlo.
Lo has bordao!!! Que razón tienes! estoy contigo en todo, porque me siento igual!!
La sociedad hace que los celiacos no nos sintamos «normales» !!
Besos
Pao, gracias! Pues no nos sentimos por qué creo que hay gente que le da más importancia que nosotros mismos 🙂
Caray chica,(por no decir una palabrota ;)) los pelos de punta se me han puesto, por que yo me siento y me he sentido así y esas situaciones las vivimos a diario todos los celiacos, lo has clavado y desgraciadamente es así por ahora, pero hay que seguir luchando, no nos queda otra para hacernos más visibles y cuanto más unidos estemos mejor, besicos y un abrazo
Julia, escribir esto me sirve para mi pero también para ayudar a otras personas, al final todos tenemos cosas en común. A ver si poco a poco tengo que escribir menos cosas así. Gracias! 🙂
hola glutoniana. yo, si me dejas te cuento mi «rollo». en el cole de mi hija, puse puesto sin gluten para fiesta benéfica. a 1€más barato para los celíacos. pues bien, los padres protestaron porque era más caro para los «trigueros»! imagínate qué poco espíritu de solidaridad… pero, por otro lado, sólo 3 personas celíacas «osaron» comer de mi puesto. con toda la razón (no se fian nunca), pese a que estaba todo separado del resto de puestos. con esto quiero decir, que, por mi parte, he experimentado que no se puede poner cosas sin gluten (con el trabajo que llevan) porque los celíacos no las comerán. sólo una niña de 14 años, estaba como loca de ver tanto apetecible. bs.
Lur, es triste sí que la gente no entendiera tu esfuerzo y encima se quejaran. Pues si nosotros pagamos más de 1€ más por todo lo que compramos… La gente simpre se queja por quejarse…
Eso es cierto no nos fiamos por qué, al menos para mí, comer algo contaminado o mal me supone días de dolor de barriga. Esperemos que esto se normalice y en otra ocasión pueda disfrutar más gente de lo que prepares.
Yo no podría haberlo explicado mejor glutoniana, enhorabuena!! y … feliz día a todos! Hoy para celebrarlo voy a hacer a mi pequeña una coca de pasta de hojaldre, azúcar y piñones que seguro se la come en un abrir y cerrar de ojos! un beso!
Ruth, gracias!
Seguro que estaba riquísima!
¡Feliz día a todos! Me parece una manera de recordarnos a todos que no, incluso hoy en día no es fácil ser celíaco/a en España.
Ya sabes que yo no soy celíaca, pero estoy harta de la gente que no tiene ningún problema con el gluten eliminar el gluten de su alimentación cuando les va bien por motivos de moda. Me parece insultante para vosotros, ya que con este tipo de comportamiento, después mucha gente asimila las personas enfermas a estas chorradas y no respeta su enfermedad.
Petonets,
Palmira
Palmira, esto de las dieta sin gluten por qué si uff! A mi me indigna, no hay derecho que nos comparen con gente así. Por suerte la gente que se quiere enterar se entera. Muchas gracias por apoyarnos siempre! 🙂
Totalmente de acuerdo en todo. Así me he sentido yo también, por no hablar de una noche que fuí a cenar al Gran Casino de Madrid y el maitre, todo un prepotente me contestó que con comer cosas sin harina del buffet ya lo tenía resuelto. XDD!!!!
Elsa, que fuerte lo de ese hombre… ya le vale… Lo fuerte es que esto te lo encuentras en las primeras semanas y te lian!
Bona tarda,
Estic amb una empresa de formació, organitzant per el proper dia 05 de Juny a Tarragona duració unes 3 hores, un curs de CUINA SENSE GLUTEN , a traves de l’Associació de Celíacs de Catalunya, gairebé no hi han Restaurants acreditats, que facin aquest tipus de Cuina però en canvi a la practica molts si cuinen per els seus clients, normalment qui vol fer aquesta formació te que anar a Barcelona a l’Associació a fer-ho.
Nosaltres estem organitzant aquesta formació, que es pot subvencionar per els Restaurants que estiguin interessats, i obtenen:
1. La formació i acreditació, per els Restaurants que ja estan a l’Associació de Celiacs, i no tenen la formació
2. Distintiu
3. Introducció a la Web , perquè quant un client amb aquest tipus de problema us pugui trobar.
4. Guia Restaurants per Celíacs
Per els restaurants que puguin estar interessats, durant aquets dies tramito, inscripció, i tramitació subvenció, perquè pugui resultar subvencionat, gratuït.
El meu contacte es: Elsa Mercadé Orpinell telèfon: 653 59 54 53
Els que pugueu estar interessats resto a la vostre disposició.
Salutacions Cordials
Elsa, està molt bé que es facin coses el problema és que després no hi ha ningú que faci un seguiment i anem a menjar allí i ens emportem algun que altre mal rotllo. Jo he anat a restaurants que tenien l’acreditació per l’Associació i al final no ho feien bé…
Hem fet queixes a l’associació però després no sé fins a quin punt es fa alguna cosa per «donar el toc» al restaurant que ho fa malament.
És un tema complicat però esperem que dintre d’un temps puguem sortir de casa més tranquil·lament. A Tarragona mateix hi ha pocs llocs on anar.
Lo has soltado todito!! jajaja Bueno, hay que ver también lo positivo, que aunque hay poco, hay !!
Un besoteee!!
Nino, me quedé a gusto jajaja. Es que he tenido unas cuantas malas experiencias últimamente! 🙂
por favor, sabéis de alguien cuyo análisis de sangre haya dado totalmente negativo y luego resultara ser celícaco? gracias.
Hola Lur, si que es posible, si expones tu caso en el foro seguro que alguien te ayuda. En mi caso yo di positiva en los análisis y también en la endoscopia.
http://celiacos.mforos.com/
Tienes todo el derecho y la razón de sentirte harta y mas que harta.. Pero echa una miradita hacia atras y te darás cuenta (por lo demas ya lo sabes) que las cosas han mejorado un poco. Casi todas ustedes hoy en dia consiguen mix de harinas sin gluten ya preparadas, cuestión de leegir la marca con la que te sientas mas cómoda. Hay galletas, pasteles, pan, grisines, y donde comprar cosas como el almidón de yuca o la fécula de patatas. Y, si por recetas es, ya perdi la cuenta del número de blogs celíacos con muy buenas recetas. Hace 10 años practicamente nada de eso existía.
Y yo espero que dentro de poco buena parte de esos problemas se hayan resuelto. La iniciativa de los celíacos de Cataluña, de crear un protocolo para ser usado en los restaurantes para cocinar sin gluten y sin contaminar, me parece una maravilla. En los colegios, se empieza a acep que hay niños celíacos que necesitan comida especial. Los pediatras ahora proceden casi automáticamente a analizar la enfermedad cuando el niño presenta problemas gástricos. Puede que Mercadona no lo tenga todo, pero al menos tienes un Mercadona. Hasta en mi tierra se empiezan a encontrar galletas, panes y harinas aptas y no precisamente importadas. Ah! y puedes comprar por internet, ya que hay varios sitios que venden por esta via. Amén de que ustedes son muy unidos y ponen en practica aquello de «ayudaos los unos a los otros, porque nadie mas lo va a hacer»
La verdad es que siempre pienso en eso, en hace años atrás que debía ser muy duro. Ahora como tu dices en muchas tiendas conseguimos casi todo lo que necesitamos (a precio de caviar pero lo encontramos).
Lo del protocolo para los restaurantes no te creas tu que siempre ayuda, aquí en mi ciudad es difícil encontrar sitios dónde ir a comer tranquilos. Siempre tenemos que estar quejándonos y vigilando. Y los niños qe yo conozco que se quedan en el cole todavía tiene que mejorar mucho, hay muchos errores i menús repetidos. Y lo de los médicos ya te digo tampoco es oro todo lo que reluce, hay demasiados médicos que ante síntomas tan claros se les pasan hacer las pruebas. Pero cambiará esperemos! (Te hablo desde mi experiencia en el blog y lo que me cuenta la gente).
Eso sí, podemos dar gracias que peor lo tenéis en algunos países según me va contando la gente que me envía mails. Esperemos que dentro de nada los problemas se vayan resolviendo. Pero también tengo la teoría que si la gente no ayuda de poco sirve las ganas que les ponemos los otros…
Gracias!